13
Aug
Bahaedin Ahrazem werkt al een tijd bij Walpot op het moment dat Walpot een islamitische begraafplaats op gaat zetten samen met de stichting Makbara Islamia Limburg. Bahaedin is meteen de aangewezen persoon die hier de islamitische begrafenissen zal regelen. Hij is zelf moslim en weet precies hoe een islamitische uitvaart hoort te verlopen, van rituele wassing en de lijkwade (kaffan), tot het gebed en de juiste teraardebestelling. En hoe belangrijk het is dat het graf voor eeuwig is. Want dat is waarom de stichting en Walpot elkaar vinden, het opzetten van een echte islamitische begraafplaats, met eeuwige grafplekken. We vragen Bahaedin hoe zo’n islamitische begrafenis in zijn werk gaat en hoe hij het werken op de islamitische begraafplaats vindt.
Hoe heet de begraafplaats precies?
De landschapskamer 'Kersentuin' heet zo omdat we daar vele verschillende kersenrassen hebben aangeplant. Maar het heet ook Makbara Islamia (islamitische begraafplaats) Riyad al Khuld (Tuin van de Eeuwigheid). Omdat alle grafplekken eeuwige plekken zijn, is dat wel een hele passende naam.
Hoe is het plan ontstaan om ook op de begraafplaats te gaan werken?
Ik heb het plan vanaf het begin meegemaakt. Soms omdat het heel praktisch was om bij Walpot uit te leggen hoe dingen lopen voor moslims, zoals een uitvaart, maar ook om te duiden wat belangrijke organisaties zijn in onze gemeenschap en wat de gebruiken zo’n beetje zijn. Maar we konden er ook niet omheen dat er een dringende behoefte was aan een echt islamitische begraafplaats in Limburg. Vanaf het begin van de coronapandemie was het een enorm probleem dat overledenen niet teruggevlogen konden worden naar bv Marokko, omdat daar het luchtruim gesloten was. Voor ons moslims is het erg belangrijk dat je zo snel mogelijk wordt begraven, het liefst binnen 24 uur na het overlijden. Een week in een mortuarium liggen is bij ons niet gebruikelijk en niet wenselijk. En zeker geen weken, dus dat was een enorm probleem tijdens Corona. De zoektocht naar een islamitische begraafplaats in Nederland kwam toen steeds hoger op de agenda. Er zijn wel een paar, maar meestal is het een islamitisch veld op een gewone begraafplaats waar je een graf voor 20 of 50 jaar kan huren. Dat voelt voor een moslim niet goed. Tegelijkertijd was Walpot bezig met een project om een landschapsbegraafplaats op te zetten in Zuid-Limburg. Met eeuwige grafplekken op een mooie groene plek, want dat is wat veel mensen tegenwoordig echt aanspreekt. De gemeenschappelijke deler was toen snel gevonden en daarom is Walpot samen met de stichting Makbara Islamia Limburg (islamitische begraafplaats Limburg) om tafel gegaan over een gezamenlijk project.
Nu is de begraafplaats gerealiseerd, is het zo geworden als je hoopte?
Jazeker en misschien nog wel mooier! De hele landschapsbegraafplaats is prachtig geworden, nu staan de bloemenweide en de fruitboomgaard vol met bloemen en in het beukenbos is het fantastisch lekker koel en beschut. De islamitische begraafplaats is een groot veld met een looppad door het midden en graspaden naar de graven. In rijen over het veld staan de nog jonge kersenbomen, omgeven door heel veel bloemen, het staat helemaal vol met bloemen, geweldig. Het veld is omringd door groene wallen en heggen en afgesloten met mooie eikenhouten landhekken. In het midden is een overkapping, daaronder kunnen we het dodengebed verrichten of een ander laatste moment met een overledene hebben. Binnenkort zullen we ook een ruimte hebben gerealiseerd waar we de rituele wassing kunnen doen, dan kunnen we eigenlijk het hele afscheid hier op de begraafplaats doen.
Die rituele wassing, wat is dat precies?
Zodra iemand overleden is, moet het lichaam op de islamitische manier gewassen worden om te zorgen dat je rein bent als je het graf ingaat. Dit wordt gedaan door een groep mensen, speciaal daarvoor aangewezen. De overledene wordt ritueel gewassen en daarna in dat laken gewikkeld.
De begrafenis is dus nogal anders dan bij een westerse begrafenis?
Jazeker, de snelheid natuurlijk, binnen 24 uur, maar ook meteen de wassing, dan naar de moskee voor het gebed en vervolgens naar het graf. Iemand wordt meestal op zijn zij in het graf gelegd, met het gezicht richting Mekka gewend. En de omstanders dichten het graf. Dat is voor ons een goede daad, net als het dragen van de kist. Het is belangrijk dat we zoveel mogelijk goede daden doen, en dat is er een van, we zorgen dat we iedere broeder of zuster goed uitgeleide doen. Dus de begrafenis is echt anders. Maar het graf is grappig genoeg precies hetzelfde. Op de hele landschapsbegraafplaats zijn er alleen eeuwige graven, die zien er hetzelfde uit als de islamitische graven. Mooi he, zo kunnen we naast elkaar wonen en naast elkaar voor eeuwig rusten.
Vind je het zwaar om als jonge vader zoveel met de dood bezig te zijn?
Nee, ik vind het niet zwaar. Het is voor mij inderdaad thuis heel levendig met drie kleine kinderen, maar het is mooi in balans op die manier. Gelukkig is het op mijn werk rustiger! Het is gewoon heel betekenisvol wat ik doe met mijn werk. Het is een eenmalig ding, je vader of moeder of geliefde begraven. En als je dat dan met veel aandacht doet op zo’n mooie plek, raak je mensen echt daarmee. Het is heel troostrijk. Ik zie ook veel nabestaanden bijna dagelijks even aankomen bij het graf. Heel mooi, want mijn eigen vader ligt in Marokko begraven en zeker nu met Corona heb ik nauwelijks het graf kunnen bezoeken. Dat is echt een gemis, dus dat we hier een mooie plek hebben gerealiseerd waar mensen met een oprecht goed gevoel hun naasten kunnen begraven doet me juist erg goed. Ik ben hier ook gewoon lekker veel buiten op zo’n mooie plek en dat geeft me juist veel energie.
< Terug naar het nieuwsoverzicht
